Trochę prozy z mojej wsi. Morze mi się to wszystko wydaje, morze tylko śni
Niech co żyw nadziei nie traci nawet nad grobem swym jedną nogą stojąc i zła się nie lęka.
W krainie gdzie pieniądz jest wyznacznikiem człowieczeństwa.Niechorze cmentarz
Skansen i ostre noże na podwórku gdzie z parówami się nie rozmawia
i byłe przybłędzie nie mówi dzień dobry, nas poziomie 0.Równi życia i śmierci  0m.n.p.m
Wszyscy.Nadbałtyckiego życia proza. Dla moich psów.
Zawsze Wolne Niechorze.